Grote opruiming

Het einde van de zomer... We gaan weer vol gas aan de slag, de scholen draaien weer en de dikke truien liggen vooraan in de kast.
Zo’n 2 keer per jaar heb ik altijd een dag dat ik het beu ben. Er komt dan een soort op opruimvezel in mij los en dan ga ik er vol voor. Dozen met spullen gaan ondersteboven en alles wat ik een paar maanden niet heb aangeraakt kan dan weg.
Toch moet ik toegeven dat ik eigenlijk alles wil bewaren. Je denkt het dan toch ergens voor nodig te hebben, terwijl het volgend jaar nog steeds op dezelfde plek ligt.

                 Zo’n 2 keer per jaar
                 heb ik altijd een dag
                 dat ik het beu ben...

 
Zelfde geldt voor kleding. Ook daar blijf ik soms geloven dat ik dat ene shirt nog aan kan de komende weken of dat die te strakke broek - want qua gewicht blijf ik een jojo - rond oktober toch echt wel zal passen. Het is vaak tegen beter weten in, maar daardoor ruim je onder aan de streep niet echt iets op.

Gelukkig heb ik zo af en toe een dag dat het allemaal wat makkelijker gaat. Overtollige spullen gaan, indien dat kan, richting de kringloop in Veldhoven en mijn kleding zitten dan netjes in een zak richting de bakken van het Pastoor Vekemans Fonds. Ik hoop altijd maar dat zij er nog iets mee kunnen. Wat dat betreft is het heel fijn dat dat er nog steeds is in ons dorp.
Ja, en dan die tuin. Gelukkig heb ik altijd Oma Riet aan mijn zijde om te komen helpen. Hoveniersbedrijf ‘Met de Franse Slag’ snoeit regelmatig zelf de heg in de achtertuin waardoor het na een half uur lijkt op een oorlogsgebied. Ik ben niet zo subtiel met een snoeischaar, maar ik heb altijd de hoop dat het na een paar weken gewoon weer bij het oude is. Het opruimen is begonnen!

Jordy Graat.

Column van Jordy Graat