Vierdaagse

Het is een fenomeen: de Nijmeegse Vierdaagse. Het klinkt als iets ver weg maar binnen een uurtje ben je al in de stad waar het afgelopen week echt een groot feest was.
Ik vond het bizar hoeveel mensen ik tegenkwam uit ons mooie Veldhoven. Het is daar echt een gekkenhuis, in de goede zin van het woord. De hele stad draait om de Vierdaagse. En de mensen die de prestatie leveren vind ik nog knapper.
Vroeger op de basisschool liep ik altijd de Veldhovense Wandel Driedaagse. Dat was altijd de afsluiting van de vakantieweek en echt een soort traditie. In de tijd liepen er tientallen groepen mee en was het altijd aan het begin een stuiterende bedoeling. Iedereen vond het spannend en zat vol energie.
Ik zat altijd bij ‘de bakkertjes’. Samen met klasgenoten was het altijd super leuk. Twee begeleiders die je door het Veldhovense land begeleiden en uiteraard jezelf half bewusteloos zingen op ‘het hondje van de bakker’ en ‘we zijn er bijna’.

    Ik zat altijd bij ‘de bakkertjes’

 
Ik denk dat veel ouders die dagen als fijn hebben beleefd, want je was de hele dag onder de pannen en ’s avonds bekaf. De laatste dag werd je dan binnengehaald door het muziekkorps en de nodige bloemen. Dat was altijd prachtig want het hele dorp liep uit.
Het mooiste kwam dan nog, de medaille. Hoe vaker je de driedaagse liep, hoe mooier ze werden. Prachtige dagen.
In Nijmegen hebben ze helemaal een opgave door in de warmte echt tientallen kilometers te lopen iedere dag. Met duizenden tegelijk richting de finale. En dan vooral hopen dat je geen grote blaren of blessures oploopt.
Ik heb wel eens gekscherend gezegd dat ik ook een keer mee wil doen maar daar zal eerst wat trainingsuren aan vooraf moeten gaan. Wie weet volgend jaar. Tegen iedereen die mee heeft gedaan, zeg ik: Chapeau, wat een top prestatie!

Jordy Graat

Column Jordy Graat