Tradities

Zo doen we dat al jaren. Een veel gehoord argument wanneer je mensen vraagt waarom ze bepaalde dingen doen. Zeker rond de feestdagen, maar ook op andere momenten in ons leven. Wanneer ik met school bij een van onze partnerscholen in Europa ben, hebben we het altijd over tradities. In Portugal lopen de leerlingen tijdens ‘Festas Nicolinas’ met een grote dennenboom door de stad, onder begeleiding van luid tromgeroffel. In Oostenrijk wordt hun Sint-Nicolaas begeleid door de beestachtige demon Krampus. En bij ons in Nederland hebben we de Pieten die de goedheiligman bijstaan in zijn werkzaamheden. Met de beste bedoelingen proberen we deze tradities aan elkaar uit te leggen. We genieten van de verhalen, maar echt snappen waarom dingen zo zijn doen we zelf meestal niet eens. 

Overal in de wereld hebben mensen andere gewoontes. Wanneer we op bezoek zijn bij een school in Turkije, krijgen we een groots onthaal door de directeur, de burgemeester en waarschijnlijk zelfs iemand van de regering. In Oostenrijk kennen de docenten van de ‘Polytechnische Schule’ de burgemeester gewoon persoonlijk, en vice versa. In Eindhoven daarentegen mogen we al blij zijn als een ambtenaar tijd voor een ontvangst vrij kan maken. 

De commissieleden van SOK laten ook stuk voor stuk in de online-interviews zien dat carnaval bol staat van de tradities. Eenieder heeft een favoriete dag tijdens het carnaval. Die ene dag waarop je elk jaar weer het carnavalsweekend begint tijdens het lerarenbal. Of toch de volgende dag, wanneer je als Rommelgatse vereniging jouw wagen mag tonen aan het Lampegatse publiek. Een jaarlijkse barbecue op de oprit bij het kijken naar de optocht. Of juist de buurman die elk jaar de hele scouting over de vloer krijgt om frikandellen te komen eten. Tradities zijn er in vele soorten en maten, sommige zijn logisch en andere totaal niet. Tradities zorgen voor continuering van gewoontes, maar evolueren ook. Elk jaar wordt weer een klein beetje beter dan het jaar daarvoor. En toch, carnaval is ons met de Paplepel ingegeven.

Joris d’n Opschepper

Column Joris schept op