Dank u, Sinterklaasje!

In deze tijd denk ik vaak terug aan vroeger. Sinterklaas was altijd een tijd dat ik niet te houden was. Iedere avond zette ik mijn schoen, maar natuurlijk zat er niet iedere ochtend altijd iets in. Die teleurstelling kon ik moeilijk verbergen.
Wekenlang keek ik uren in het speelgoedboek van een bekende winkel en had altijd favoriete pagina’s. Uiteindelijk koos je veel te veel uit. Dat wist je stiekem wel, maar toch hoopte je dat de Sint je goed gezind was.
Hoewel ik sinds een paar jaar ben afgehaakt qua tv-intocht van Sinterklaas, kijk ik soms met veel plezier terug naar die legendarische zaterdagen uit de jaren ‘90. Voor mij was Bram van der Vlugt natuurlijk de ultieme Sinterklaas dus daar koester ik veel en mooie herinneringen aan. Tijdens de intocht in Harderwijk, zijn laatste als ik me niet vergis, had ik zelfs een rolletje als DJ op een groot plein. Ik heb hem toen kort de hand mogen schudden en dat was heel bijzonder.

Voor mij was Bram van der Vlugt natuurlijk de ultieme Sinterklaas  

In die jaren als kind was hij voor mij toch de Sint die de cadeautjes ging brengen. Dat ging gepaard met veel zenuwachtige momenten maar vooral - deze stukjesschrijver tenminste - als stuiterbal. Ik geloof best dat de familie regelmatig heeft afgezien. Vol ongeduld wachtte ik op het bonzen op de deur om daarna zo snel mogelijk alles uit te pakken. Dan moest ik een keer of 15 per avond even afgeremd worden. Ook omdat het voor de rest leuk was hoe we zagen als opa een zak noten kreeg, oma een puzzelboek, papa een fles drank, mama iets voor in huis en natuurlijk mijn broertje en zusje met het nodige speelgoed. Zodra het 6 december was kwam er weer een aangename stilte in huis die dan tot half november zou duren.
Ik hoop dat iedereen komend weekend weel een beetje geniet van het Sinterklaasfeest. En mocht er iets in mijn schoen zitten, dan zeg ik alvast: Dank u, Sinterklaasje!

Jordy Graat.

Column Jordy Graat