Hart van Agnes klopt voor De Schalm

Voor de gasten bij Theater de Schalm is ze een vertrouwd gezicht: Agnes de Graaff werkt 25 bij het Veldhovense theater. Op 1 januari 1998 begint ze daar als receptioniste. Daarvoor werkt ze bij het Muziekcentrum Frits Philips in Eindhoven, zoals dat toen nog heet. De vacature voor een kassamedewerker bij het theater in haar woonplaats met werktijden onder schooltijd lijkt haar als jonge moeder ideaal.

VELDHOVEN - “De eerste tijd moest ik wel wennen aan alles wat anders was. Ik vond het heel leuk om hier iets te kunnen toevoegen met de kennis die ik meenam uit het Muziekgebouw, waar ze toen een heel stuk verder waren. Af en toe wilde ik op mijn blote knieën terug! Na een half jaar had ik het prima naar mijn zin. Er veranderden dingen, we kregen betere printers en inmiddels kende ik mijn collega’s beter. Ik ben er steeds mee bij gaan doen, zo help ik marketing met het schrijven en vertalen van de teksten en denk ik met de directeur en programmanager mee over het programma.”

Daardoor ziet ze zelf ook voorstellingen die ze interessant vindt en ik haar vrije tijd bezoekt.

“Meestal muziekvoorstellingen. Ik houd van seventies en eighties muziek, blues en Americana.”

“Ik kijk met heel veel plezier terug op die 25 jaar waarin zo ontzettend veel is veranderd. De millenniumwisseling en de invoering van de euro waren grote projecten. Het was heel spannend of de computers het om twaalf uur ’s nachts goed bleven doen.”

Omrekenen

“En de invoering van de euro viel midden in het theaterseizoen, dus moesten we de kaartprijzen allemaal omrekenen. Ik weet het nog precies: 2,20371. We krijgen nu nog wel eens theaterbonnen in guldens aangeboden, dus dan moeten we weer omrekenen. De oude papieren theater- en concertbonnen zijn onbeperkt geldig, dus dat kan nog.”

Digitale kaartverkoop

Ze maakt ook de digitalisering van de kaartverkoop mee. 

“Daarvoor moesten we bij de start van het theaterseizoen nog 1500 bestelformulieren met de hand invoeren met zijn vieren. Dat kostte heel veel uren. De betalingen moesten we handmatig boeken, de kaartjes printen en versturen en brochures versturen. Internet heeft daar gigantisch veel in veranderd. Ik kan me niet voorstellen dat er in de komende 25 jaar zoveel verandert op het gebied van kaartverkoop als in de afgelopen 25 jaar is gebeurd. Dat is echt gigantisch.”

Opbouwen

Daardoor ziet en spreekt ze nu wel minder mensen. “Eerst kwam iedereen nog naar de balie en werd er veel gebeld, nu gaat het via e-mail. We hebben nog maar twee of drie gasten uit ons vaste gastenbestand die geen emailadres hebben. Het maakt ook dat je de mensen minder ziet en dat is wel jammer. Ik ken inmiddels zoveel mensen van gezicht. Er zitten mensen bij die ik al 25 jaar ken. Ik heb wel eens een man gehad die hier heel veel kwam en afscheid kwam nemen toen hij wist dat hij terminaal was. Dat vond ik ook wel heftig, maar je bouwt wel wat op met mensen. Mensen die nu nieuw zijn, doen alles online. Je maakt er misschien een keer een praatje mee, maar ze zijn minder bekend als dat ze vroeger waren. Mensen met wensen, die bijvoorbeeld slecht ter been zijn hebben wel contact met ons, die komen vaak langs.”

Spannend en heftig

Ze herinnert zich nog een spannend moment. 

“Aan het eind van de werkdag stond alles blauw door brand in het kopieerhok. ’s Avonds had Meer Vreugde Kern een voorstelling. Toen hebben we alles opengezet en kon het toch doorgaan.”

De coronatijd was ook heftig, weet Agnes. “Dat was steeds: ‘We mogen weer. Toch niet.’ Dan weer zoveel bezoekers en dan weer een tijdje niet. Dan had je een avonddienst en moest je een verklaring hebben om in de avondklok naar huis te mogen. Mensen moesten ook lang wachten tot ze wisten wat er met de voorstelling gebeurde. Ik ben heel blij dat er weer perspectief is. Ook al weet je niet of al je bezoekers terugkomen. Het gaat steeds beter.” Agnes de Graaff hoopt tot haar pensioen bij de Schalm te blijven. “Ik voel me prettig bij het kleinschalige en er zit nog heel veel uitdaging in het werk op het gebied van gezamenlijke kaartverkoop in de regio bijvoorbeeld en de culturele hotspot en de samenwerking met museum en bibliotheek. Wie weet mag ik nog meehelpen met een gezamenlijke entree”, zegt ze.

Bianca Kuijpers

‘Er zit nog heel veel uitdaging in mijn werk