Afbeelding

Gelredome

Column

Wat een feest! Eindelijk konden we met duizenden feestvierders richting Arnhem. Mijn goede vriend Rob Kemps, oftewel Snollebollekes, stond daar met zijn eigen concert. Hij was gelukkig heel relax, maar volgens mij voelde het voor iedereen ook een beetje onwerkelijk. De afgelopen weken sprak ik hem regelmatig en hij geloofde pas dat alles doorging als het vrijdagavond 20.00 uur was.
Nou, dat heeft-ie geweten. Dat je met duizenden mensen ineens weer een feest kan vieren zonder 1,5 meter afstand. Ik had de eer om met mijn act-De Lampegastuh in het voorprogramma te staan. Mensen welkom heetten en wat fijne muziek draaien. Heel bijzonder.
De sfeer was vanaf het begin top en ik heb ontzettend genoten. Er waren overigens ook busladingen mensen vanuit Veldhoven. Dat vond ik sowieso super gaaf. Dat ook vanuit ons dorpje heel veel mensen richting het Gelredome zijn gegaan voor een avondje feest. Het is toch echt wel een hele happening.
Ik vond het een speciaal concert omdat mijn oma Riet weer een mooie rol heeft. Wat preceis, moet ik niet zeggen want komend weekend staat er nog een show gepland. Maar het is toch prachtig dat iemand van 87 zonder enige vorm van zenuwen in een vol stadion meedoet.
Het applaus en de afkondiging van Rob was ontroerend. Mooi dat dat nog allemaal kan in deze tijd. Het voelde uiteindelijk als een soort reünie. Met al die artiesten weer even bijkletsen, grappen uithalen maar vooral het publiek vermaken. Dat is toch echt het mooiste wat er is.
Ik heb het idee dat we heel erg proberen de tijd in te halen maar laten we vooral genieten van alles wat nu kan. Met soms een arm om iemand heen, samen zingen, plezier maken en een fijn potje bier erbij. We gaan nu richting de laatste maanden van het jaar. Ik heb er zin in!
Laten we samen mooie herinneringen maken. Enjoy!

Jordy Graat.

Column van Jordy Graat